De 2 jarige merrie Fay is heel rustig, eigenlijk te rustig, er zit niet veel fut in.
Ze heeft met haar achterhoef vast in de tralies gezeten.
Ze loopt niet lekker vloeiend, zit strak in haar vel en kijkt beroerd uit haar ogen.
Ze was erg gevoelig aan haar achterhand en waarschijnlijk is daardoor haar proprioceptie ook niet optimaal.
Door bepaalde testjes met haar te doen vind ik nog meer ongemakken.
Tja, dan ben je nog maar 2 jaar, geen goed begin van het leven.
Maar na 2 behandelingen, merendeels gericht op haar achterhand, werd de verbetering steeds duidelijker. Linda appt me:
Ze is in ieder geval weer levendig genoeg, hoe dat ze af en toe loopt te bokken en gek doet. Dat heeft ze heel lang niet meer gedaan. Ze was daarvoor heel rustig, zat niet veel vut in zeg maar.
Sommige paarden hebben iets meer tijd en behandelingen nodig dan andere, voordat alle ongemakken weg zijn.
Maar ze is nog jong, ze heeft en krijgt de tijd en de behandeling die nodig zijn.
De toekomst ziet er voor haar weer veelbelovend uit.

Nadat New Dream zijn hoofd flink had gestoten begon hij te staken bij het rijden en als je dan doorvraagt wordt hij boos en bokt je eraf.
Dit was de klacht waar Anita mee naar mij kwam.
Een aantal weken na mijn behandeling was het die zelfde Anita die met tranen in haar ogen stond te kijken hoe positief haar kleine ( nog maar 4 jaar) maar toch ook grote ( meet nu al 1.80 m) jongen was verbeterd onder het zadel.
Ja, ze konden weer met hem rijden, het bokken en staken was er niet meer!
Hij was opener en zocht contact met haar en de dochters, voor een knuffel. 
"we kennen ons paard weer" : zegt Anita.
Tijdens de behandelingen kwam er veel verdriet bij hem los.
Heel vervelend om te horen dat jouw paard verdriet heeft, want dat doet pijn.
Maar hoe fijn is het dat hij het kwijt is!
En zo ook bij dit paard, hij is er zo van opgeknapt.
Dit vieren we dan ook, samen met de verjaardag van dochterlief, met koffie en lekkers.
En dit alles onder het toeziend oog van hun andere vriend.

De klacht van Myrthe was dat haar paard niet meer door links wil buigen, niet meer wilt nageven en nauwelijks nog het bit in wil.  Ze had al een aantal weken niet kunnen rijden. De tandarts kon niks vinden dus of ik er na wil kijken. 
Na haar paard een keer behandeld te hebben, is er een vervolgafspraak gemaakt.
Maar deze gaat niet door...
Onderstaand appje van Myrthe lees ik met een dubbel gevoel:
Goedemorgen Magda,
Ik heb er nog even goed over na gedacht en vind het op dit moment nog niet nodig voor een extra behandeling! Graag zeg ik onze afspraak dus af. 
Zuriël is erg veranderd na de eerste behandeling! Veel rustiger in het hoofd en het rijden gaat weer goed icl. het sturen. 
Ik wil het graag nog even zo aankijken hoe het gaat, als ik vind dat het weer nodig is trek ik aan de bel!
Met vriendelijke groet,
Myrthe
De afspraak gaat niet door...want het paard is ontzettend goed opgeknapt na mijn behandeling en dat is waar het om gaat.