Nadat ik meer te weten ben gekomen over paardenogen, via de basiscursus paardeniriscopie, laten ze me niet meer los.
Zo ook dit oog, zo fantastisch mooi !!!
Het oog is van een bont paard , zijn vacht is zwart met wit.
Ook zijn ogen hebben 2 kleuren, iets wat ik nog niet vaak live heb gezien.

Deze merrie is 22 maand oud en zorgt nu al voor veel kopzorgen.
Ze schud met haar hoofd, breekt los  en is opstandig.
Zolang de eigenaar niets van haar vraagt gaat het goed maar wil je iets van haar dan wordt ze dus erg opstandig.
In haar jonge leven is de merrie al mishandeld en verwaarloosd geweest door een vorige eigenaar.
De huidige eigenaar wil heel graag met haar werken maar soms is het echt gevaarlijk.
Je kunt je wel bedenken dat ik wel erg op mijn hoede was, maar het behandelen ging boven verwachting goed. Het is een lief en eerlijk paard maar door haar trauma is haar gedrag negatief veranderd.
De eigenaar zegt dan ook: Mijn jonkie sloeg veel personen uit haar aura maar Magda heeft haar overal kunnen aanraken en behandelen!!!
De behandeling bestond uit het energetisch behandelen, aangevuld met andere expertise.
Dit appje, ontvang ik na een aantal dagen: 
"Hier heb ik van gedroomd, na alle angst en gevecht laat ze ons eindelijk toe.
In het  jaar en 3 maanden dat ik haar heb heeft ze me nog nooit toegelaten.
En nu hebben we wel 10 minuten zo gezeten terwijl ze sliep.
Ze is ook enorm knuffelig geworden.
Ja ik denk dat je haar echt rust hebt gegeven".
De eigenaar is toch in de merrie blijven geloven en ze heeft gelijk gehad.

Deze ruin heeft in het verleden een wond achter zijn oren gehad, waarschijnlijk van het harde stoten.
De klacht was dat het lastig is om het hoofdstel om te krijgen. De eigenaar denkt dat het paard hier een trauma aan over heeft gehouden.
Tijdens het consult kijk ik paarden altijd in de ogen en zo ook bij deze ruin.
Ik zag iets vreemds bij 1 van zijn ogen en laat dat nou net aan zijn moeilijke kant zijn...
Met het harde stoten van zijn hoofd is er dus zeer waarschijnlijkook iets met zijn oog gebeurd.
Dit ongemak is wel verminderd maar gaat waarschijnlijk nooit meer weg.
Maar ja, elk paard is anders, dus je weet maar nooit.
Door consesies te maken met het omdoen van het hoofdstel, werkt het voor het paard een stuk beter.
Soms zijn dingen niet te veranderen maar door begrip te hebben en met wat aanpassing kom je heel ver.