Paardeniriscopie.
Dit oog bijvoorbeeld — zó bijzonder mooi!
Het hoort bij een bont paard met een zwart-witte vacht.
Ook zijn ogen hebben twee kleuren, iets wat ik zelden van zo dichtbij heb mogen bewonderen.
Een droom die uitkomt!
Deze jonge merrie is pas 22 maanden oud, maar heeft nu al een duidelijk karakter.
Ze schudt met haar hoofd, breekt soms los en kan flink opstandig zijn.
Zolang de eigenaar niets van haar vraagt, blijft ze rustig — maar zodra er iets wordt verwacht, reageert ze met weerstand.
In haar jonge leven heeft ze al veel meegemaakt. Ze heeft een verleden waarin ze niet altijd op een zachte manier is benaderd.
De huidige eigenaar wil haar helpen om zich weer veilig te voelen, al brengt dat soms spannende momenten met zich mee.
Tijdens onze sessie bleef ik daarom extra alert. Toch verliep het contact boven verwachting goed. Achter haar gedrag schuilt een eerlijk en gevoelig paard.
Ze is leergierig en wil graag contact, al vraagt dat nog geduld en vertrouwen.
De eigenaar vertelde later:
“Mijn jonkie sloeg veel mensen uit haar aura, maar Magda kon haar overal aanraken en begeleiden!”
De sessie was gebaseerd op een energetische benadering binnen de HRB-visie, met aandacht voor rust, balans en verbinding.
Een paar dagen later kreeg ik dit prachtige bericht:
“Hier heb ik van gedroomd! Na alle angst en strijd laat ze ons eindelijk toe.
In het jaar en drie maanden dat ik haar heb, heeft ze me nog nooit echt toegelaten.
En nu zaten we wel tien minuten samen terwijl ze sliep.
Ze is ook zo knuffelig geworden.
Het voelt alsof ze weer meer vertrouwen toont.”
De eigenaar is altijd in haar merrie blijven geloven — en dat geduld begint nu zijn vruchten af te werpen.
Binnen Horse Release & Balance (HRB) staat het welzijn van paard én eigenaar centraal.
Spanning in het hoofd.
Deze ruin heeft in het verleden een ervaring gehad waarbij er achter zijn oren een plek is ontstaan, vermoedelijk na een moment van stoten.
Sindsdien merkt de eigenaar dat het omdoen van het hoofdstel soms spanning oproept. Het lijkt erop dat hij daar een minder prettige herinnering aan heeft overgehouden.
Tijdens een HRB-sessie kijk ik paarden altijd goed in de ogen – ze vertellen vaak veel zonder woorden.
Bij deze ruin viel me op dat één oog iets anders reageerde, toevallig aan de kant die hij als ‘moeilijk’ ervaart.
Dat kan erop wijzen dat hij die kant nog wat gevoeliger beleeft.
Inmiddels lijkt het omdoen van het hoofdstel beter te gaan, mede door kleine aanpassingen en meer rust in de benadering.
Soms kun je iets niet volledig veranderen, maar wél werkbaarder maken — en dat is al een waardevolle stap richting meer ontspanning en vertrouwen.